Jesienią 2015 r. Bresser wprowadził do sprzedaży zmodernizowaną wersję teleskopów Messier. Jest to już III generacja tej serii. Podstawowa zmiana w stosunku do II generacji tych teleskopów dotyczy wyciągu okularowego.
Wyciąg okularowy stanowi bardzo istotną część teleskopu. Jest on stale używany w czasie ustawiania ostrości. Często zamocowane są na nim ciężkie akcesoria jak nasadki kątowe, soczewki Barlowa, okulary czy też akcesoria fotograficzne: adaptery, aparaty, kamery.
W celu zapewnienia precyzyjnego działania wyciąg okularowy powinien spełniać wysokie wymagania dotyczące precyzji przesuwania, nośności, sztywności.
Od szeregu lat trwały prace zmierzające do opracowania takiej konstrukcji, która z jednej strony spełni stawiane wymagania a z drugiej strony nie podniesie znacząco ceny teleskopu.
Podstawowym problemem w konstrukcji wyciągów są jego ruchome części. Istotne jest aby luz pomiędzy nimi został zredukowany do niezbędnego minimum. Aby to uzyskać te współpracujące elementy muszą być precyzyjnie obrobione co znacznie podnosi koszt.
Obecnie najczęściej spotykane konstrukcje opierają się na łożyskowaniu tulei wyciągu lub na zębatkowym prowadzeniu tulei wyciągu. Oba te rozwiązania nie są zadawalające.
Wyciągi Crayforda
Masowo produkowane wyciągi oparte na łożyskowanej tulei zawsze charakteryzują się luzem. Poziom luzu w dużym stopniu zależy od temperatury otoczenia. Należy się więc liczyć z tym, że w zależności od temperatury w której użytkowany jest instrument luz będzie większy lub mniejszy.
Dodatkowo powierzchnie styku pomiędzy łożyskiem kulkowym a wewnętrzną tuleją wyciągu są bardzo małe co skutkuje dużym naciskiem na małej powierzchni. Prowadzi to do większego zużycia powłok tulei i w efekcie do nierównomiernego jej prowadzenia.
Wyciągi zębatkowe (rack & pinion)
Wyciągi oparte na prowadzeniu tulei za pomocą zębatki funkcjonują znośnie pod warunkiem dokładnego pasowania. Występujący luz prowadzi do przechylania tulei wewnętrznej tym bardziej im luz pomiędzy tulejami jest większy.
Nie jest to korzystne, szczególnie w przypadku fotografowania. Przechylanie tulei z zamocowaną kamerą powoduje odpowiednie przesunięcie matrycy kamery i jej nieosiowe ustawienie.
W jednej i w drugiej konstrukcji podstawowym problemem jest to, że położenie wewnętrznej tulei w zależności od dokładności pasowania, występujących luzów i obciążenia nie jest jednoznacznie określone. Rozwiązaniem tego problemu jest oparcie tulei na profilu sześciokątnym (hexafoc).
W przypadku takiej konstrukcji obydwie tuleje wyciągu haxafoc mają profil sześciokątny. Zasada współdziałania takich profili opiera się na tym, że nacisk rozkłada się na dużej powierzchni na dwie nierównoległe płaszczyzny. Dzięki temu położenie wewnętrznej sześciokątnej tulei jest ściśle określone. Dodatkowo w konstrukcji wyciągu zastosowano moduły regulacyjne, które korygują przesunięcie tulei wewnętrznej i pozwalają na jednoznaczne ustalenie jej położenia.
Taka konstrukcja wyciągu zapewnia, że tolerancja wykonania tulei sześciokątnych nie musi być wysoka. Tuleje nie muszą być precyzyjnie obrobione, można wykorzystać wysokiej jakości wytłaczane profile. Dodatkowo pokrycie powierzchni wewnętrznych teflonem zapewni płynny ruch.
Wyciągi oparte na profilu sześciokątnym nie podnoszą znacząco ceny teleskopu. Eliminują natomiast efekt niepożądanego przesunięcia tulei wyciągu, szczególnie w przypadku instalowania ciężkich akcesoriów.
III generacja teleskopów Messier wyposażona została w wyciąg oparty na profilu sześciokątnym z możliwością jego obrotu, kolimacji osi optycznej, regulacji siły przesuwu oraz standardowo w pojedynczy system ustawiania ostrości. Ta wersja wyciągu może być rozbudowana o mikroruchy o przełożeniu 10:1.